"...Οι εραστές συνηθίζουν να ορκίζονται, με συγκινητική πεποίθηση και θάμβος για τη δική τους εξαίρεση, ένα ιερό "πάντα"! Ακόμη και όσοι μεγάλωσαν στην ζούγκλα, όσοι ποτέ δεν το άκουσαν απο τρίτους, δεν το διδάχθηκαν απο μυθιστορήματα ή απο το θέατρο.
Το "πάντα" απο πού έρχεται; Ποιό στοιχείο της ψυχής και της σάρκας το ονειροπολεί, το απαιτεί τόσο επιτακτικά, τόσο αναγκαία, τόσο επίμονα, παράλογα επίμονα, αν ήταν μονάχα μια αφέλεια;
Μήπως οι όρκοι για το αιώνιο είναι το φυσιολογικό και η προδοσία τους το αφύσικο; Μήπως κι εδώ η πτωτική ζωή μας κλαδεύει την ακεραιότητα; ...."
Δεν πιστεύω στο πάντα όπως δεν πιστεύω και στο ποτέ....
ΑπάντησηΔιαγραφήΊσως να υπάρχουν άνθρωποι που θα σε γεμίζουν με αυτή την έννοια του "πάντα" μέχρι να αρχίσει να ξεθωριάζει!!!