Με πήρες σε μια παραλία απόμερα για να μου πέις κάτι σημαντικό...
Το μυστικό σου...
Ξεκίνησες λεγοντάς μου άσχετα πράγματα και σιγά σιγά πλησίαζες προς το επίμαχο θέμα.
Διστακτικά άρχισες να μου ανοίγεσαι και ... όταν επιτέλους κατάφερες να ξεστομίσεις το μεγάλο μυστικό σου, απόρησες που δεν ξαφνιάστηκα.
Αχ, καρδούλα μου...
Λες να μην το είχα καταλάβει;
Τόσα χρόνια είμαστε φίλοι. Τόσα χρόνια σε ακούω, σε ακούω αληθινά... λες να μην το είχα καταλάβει;
Είμαστε πάνω σε μία απο αυτές τις διπλές κούνιες, ανακουφισμένος που δεν χρειάζεται να μου κρύβεσαι πια μιλάς ακατάπαυστα...
Και κουνιόμαστε και μιλάς.... μέχρι το πρωί.
Κι εγώ μόνο χαμογελάω...
Τώρα πια μπορείς να ακουμπήσεις τους φόβους και τις ανησυχίες σου πάνω μου.
Τώρα πιά μπορείς να μου μιλάς για όλα...
Γι αυτό είναι οι φίλοι. Και για άλλα. Γι' αυτό η φιλία δεν έχει σύνρρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα, γιατί με πήραν τα ζουμιά τώρα?
την καλημέρα μου !
Etsi einai. H filia den exei sunora. kai einai isws to mono pragma pou mporei na krathsei gia PANTA!! :)
ΑπάντησηΔιαγραφή