Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

And then...there was "love"





"Let me not to the marriage of true minds


Admit impediments. Love is not love


Which alters when it alteration finds,


Or bends with the remover to remove:




O, no! It is an ever-fixed mark


That looks on tempests and is never shaken;


It is the star to every wandering bark,


Whose worth's unknown, although his height be taken.




Love's not Time's fool, though rosy lips and cheeks


Within his bending sickle's compass come:


Love alters not with his brief hours and weeks,


But bears it out even to the edge of doom.




If this be error and upon me proved,


I never writ, nor no man ever loved."




Sonnet 116 - William Shakespeare

1 σχόλιο:

  1. Κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές
    δεν θα δεχθώ

    Δεν είναι η αγάπη αυτή που αλλάζει με της τύχης
    τα γυρίσματα
    Και με το κάθε σκούντημα πέφτει και χάνεται.

    Όχι, είναι σημάδι προαιώνιο
    Που ακλόνητο τις τρικυμίες αντικρίζει

    Του καραβιού που πλανιέται το άστρο
    Η αξία του είναι άγνωστη, αν και το ύψος του μπορεί να υπολογιστεί.

    Δεν είναι η αγάπη παιχνίδι του καιρού
    που κυλάει με το κυρτό του το δρεπάνι,
    Δεν είναι τριανταφυλλένια μάγουλα και χείλια.

    Η αγάπη η αληθινή δεν αλλάζει με τις σύντομες ώρες και βδομάδες,
    Φτάνει μακριά μέχρι την άκρη της συντέλειας.

    Αν είναι πλάνη αυτό και μου αποδειχτεί, ούτε τίποτα έχω γράψει στην ζωή

    Ούτ’ άνθρωπος έχει ποτέ αγαπήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή